Jest rok 1994. Na stacji metra South Kensington w Londynie, dwudziestojednoletni Brian Molko przypadkowo wpada na swojego kumpla z czasów szkolnych w Luksemburgu ? Stefana Olsdala.Tak powstaje Placebo. Początkowo grają do automatu perkusyjnego, z czasem trzecim pełnoprawnym członkiem zespołu zostaje perkusista Robert Schultzberg. W 1995 Placebo wydaje swój pierwszy singiel – Brusie Pristine . Niedługo po tym zespół zostaje zauważony przez Davida Bowiego. Bowie zabiera ich na swoją trasę koncertową Outside Tour, gdzie grają jako support. Dwa lata po powstaniu, w 1996, zespół podpisuje kontrakt z Caroline Records i wydaje swój pierwszy, debiutancki album ? Placebo (17.07.96). Poza Wielką Brytanią Placebo nie odnosi wielkiego sukcesu, jednak w Anglii okrzyknięty zostaje „glamrockową wersją Nirvany”.

Po wielu konfliktach w zespole, przed nagraniem drugiego krążka Robert Schultzberg zastąpiony zostaje współpracującym wcześniej z grupą Stevem Hewittem. W takim składzie grupa wydaje kolejny album – Without You I?m Nothing (12.10.1998) który rozchodzi się się w ponad milionie kopii. Singiel Pure Morning dociera do pierwszej piątki listy przebojów i staje się jedną z najbardziej rozpoznawalnych piosenek zespołu. Od tej pory Placebo znajduje się na liście najpopularniejszych zespołów na świecie. W 1998 Placebo pojawia się w glamrockowym filmie Velvet Goldmine na potrzeby którego nagrywa cover piosenki 20th Century Boy – T.Rex.

Rok 2000 to kolejny krążek – Black Market Music (09.10.2000) z utworami Taste In Men, Special K i Slave To The Wage. W 2001 Placebo po raz pierwszy odwiedza Polskę występując 9 kwietnia 2001 roku w warszawskiej Stodole. Po zakończeniu trasy koncertowej w październiku 2001 trio zakupiło dla siebie trzy identyczne mini-studia, w których każdy osobno zabawiał się ze swoimi pomysłami na czwartą płytę. Po pół roku mieli już gotowe demo z 25 kawałkami, z którymi w lipcu 2002 ruszyli do angielskiego studia Townhouse. Nagrania trwały cztery miesiące pod okiem Jima Abbissa, producenta Unkle i DJ Shadow. Czwarta płyta zespołu Sleeping With Ghosts (24.03.2003) sprzedaje się w nakładzie prawie 1,5 miliona kopii na całym świecie. Jesienią 2004 roku ukazuje się kompilacja największych hitów Placebo. Płyta zatytułowana Once More With Feeling (18.10.2004) zawiera kolekcję hitów ze wszystkich czterech albumów grupy oraz dwa nowe utwory – Twenty years i I do.

Piąty album formacji zatytułowany Meds (13.03.2006) zawiera 13 piosenek nagranych przy udziale francuskiego producenta Dimitria Tikovoia. W porównaniu z poprzednimi płytami grupy, „Meds” stanowi zdecydowany powrót do rockowych korzeni. Ciężkie, syntetyczne instrumenty elektroniczne oraz studyjne eksperymenty, zostały tutaj zastąpione przez podkłady oparte na gitarze, basie i bębnach. Wśród specjalnych gości na płycie pojawia się Alison Mosshart z The Kills oraz Michael Stipe z R.E.M. w 2007 Placebo wyrusza w trasę koncertową Projekt: Revolution tour wraz z Linkin Park. Po zakończeniu trasy zespół opuszcza Steve Hewitt.

W grudniu 2008 Placebo razem z innymi artystami występuje w świątyni Angkor Wat w Kambodży na zorganizowanym przez fundację MTVEXIT koncercie charytatywnym, który miał zwrócić uwagę na problem handlu ludźmi. Jest to jedyny koncert Placebo w tym roku i zarazem pierwszy z nowym perkusistą Stevem Forrestem. W styczniu 2009 zespół ogłasza zakończenie prac nad nowym albumem. Szósty album zespołu Battle for the sun (08.06.2009) nagrany został w Toronto w Kanadzie pod okiem producenta Davida Bottrilla. Pierwsza piosenka z płyty – Battle for the sun debiutuje w programie Zane Lowe’s BBC Radio 1 17 marca 2009 a następnie dostępna jest do ściągnięcia za darmo na oficjalnej stronie zespołu. Płytę promują single For what it’s worth, Ashtray heart oraz Bright lights.

05 listopada 2009 Placebo otrzymuje nagrodę MTV Europe Music Awards jako najlepszy zespół alternatywny. Trasa promujaca BFTS trwająca od 05.2009 do 09.2010 obejmuje ponad 150 koncertów. Ostatni koncert trasy (Brixton Academy/ Londyn) zostaje zarejestrowany i 31.10.2011 wydany na DVD We come in pieces. W roku 2011 Placebo gra tylko dwa koncerty: w niewielkim klubie w Berlinie oraz na festiwalu zorganizowanym z okazji 50 rocznicy firmy Mercedes w Stuttgarcie (wraz z 30 seconds to Mars).

Rok 2012 Placebo rozpoczyna od nagrań w studiu w Barcelonie. Początkowo zespół planuje nagrać tylko jedną piosenkę na singiel.  Prace  w studiu są jednak bardzo owocne i powstaje  o wiele więcej materiału. Część piosenek wydana zostaje 15.10.2012 jako B3EP. Pozostałe znajdą się na albumie nr 7.  Późną wiosną 2012 Placebo przerywa nagrania i wyrusza w trasę koncertową.  Zespól po raz kolejny współpracuje z firmą Mercedes, z którą organizuje serię darmowych koncertów w europejskich miastach. Latem Placebo pojawia się na europejskich festiwalach w tym 12.08.2012 na Coke Live Music Festival w Polsce.  Jesienią zespół powraca do nagrań. 7 album powstaje w studiu Rak w Londynie pod okiem producenta Adama Noble. 21.05.2013 na oficjalnej stronie zespołu pojawiają się wyczekiwane przez fanów informacje o nowej płycie. 7 album Placebo o tytule Loud Like Love zawiera  10 utworów i ujrzał światło dzienne 16.09.2013. Album został wydany w pięciu różnych formatach. Tego dnia na oficjalnym kanale zespołu w serwisie YouTube miało miejsce 90-minutowe show Loud Like Love TV promujące płytę. Premiera radiowa pierwszego singla o tytule  Too Many Friends ma miejsce 24 czerwca. Teledysk do piosenki powstał w maju w Los Angeles a jego reżyserem jest   Saman Keshavarz. W okresie listopad-grudzień 2013 zespół wyruszył w trasę koncertową po Europie i Wielkiej Brytanii. 12.11.2013 roku wystąpili na warszawskim Torwarze. Od lutego do kwietnia 2014 Placebo koncertowało w Australii, Meksyku i Ameryce Południowej. Na początku czerwca 2014, ponownie wyruszyli w trasę po Europie i Rosji. W październiku 2014 r. pojechali na pierwszą od sześciu lat pełną trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.

2 lutego 2015 roku zespół ogłosił odejście swojego perkusisty Steve’a Forresta. Zastąpił go Matt Lunn, znany wcześniej z zespołu Colour of Fire. Z nowym perkusistą zespół wyruszył w trasę koncertową po Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w lutym i marcu 2015 roku. Podczas dalszej części trasy od maja do lipca 2015 roku, odwiedzili, oprócz Europy, także Maroko, Rosję i Gruzję. Podczas koncertu w Maroko Stefan Olsdal wystąpił z nagim torsem i namalowanym numerem 489, protestując tym samym przeciwko art. 489 marokańskiego kodeksu karnego, który każe więzieniem związki homoseksualne. Wystąpił także z gitarą basową w kolorze tęczy, która jest symbolem LGBT.

  Chcąc uczcić dwudziestolecie wydania swojego pierwszego albumu zespół w czerwcu 2015 roku ogłosił, że wyda ponownie swoje pierwsze pięć albumów na 12″ kolorowych winylach. 19 sierpnia 2015 roku Placebo zagrało w Londynie koncert w ramach serii MTV Unplugged. Został on wydany  27 listopada 2015 roku na nośnikach CD, DVD, Blue-Ray i na winylu. Rok 2016 rozpoczął się ogłoszeniem trasy na dwudziestolecie zespołu pt. „A Place for Us to Dream – 20 Years of Placebo”. W setliście znalazło się wiele utworów nie granych od bardzo dawna, jak na przykład Lazarus, Lady of the Flowers, czy Pure Morning. 7 października 2016 roku zespół wydał z tej okazji dwupłytową składankę A Place for Us to Dream, na której znalazło się 36 utworów, wydanych do tej pory na albumach oraz singlach. Tego samego dnia światło dzienne ujrzała także EPka Life’s What You Make It, na której znalazły się trzy covery (m.in. grupy Talk Talk), dwie wersje utworu Twenty Years oraz nowy singiel Jesus’ Son, do którego ukazał się także teledysk. 7 października 2016 roku pojawiło się także, nagrane w 1998 roku, niepublikowane dotąd video promujące utwór Every You Every Me. Na niektórych koncertach trasy urodzinowej było wyświetlane na telebimie zamiast piosenki live.

Urodzinowa trasa koncertowa rozpoczęła się 13 października 2016 roku w Aarhus w Danii. Koncert jednak został przerwany po dwóch utworach z powodu złego samopoczucia Briana. W oficjalnym oświadczeniu, jakie wydał zespół napisano, że jego kiepska forma była reakcją na nowe leki. Po słabym początku zespół ruszył w dalszą trasę po Europie, już bez większych niespodzianek. 29 października 2016 roku wystąpili ponownie na warszawskim Torwarze. Po wielu koncertach w Europie, Rosji, Australii, zespół w październiku 2017 roku powrócił do Wielkiej Brytanii, gdzie miały miejsce finałowe show. Część z nich została jednak odwołana z powodu przeciążenia strun głosowych Briana i utraty przez niego głosu. Po krótkiej rekonwalescencji, zespół zakończył trasę dwoma koncertami 23 i 24 października 2017 roku w Brixton Academy w Londynie. Brian mimo słabej kondycji głosowej nie przerwał już koncertów w Londynie. W międzyczasie z grupą pożegnała się Fiona Brice, która grała m.in na skrzypcach, keyboardzie. Była obecna w zespole od 2008 roku. Jej miejsce w trakcie urodzinowej trasy zajęła Angela Chan.

Po urodzinowej trasie Placebo zagrało jeszcze tylko kilka koncertów. W czerwcu 2018 roku zostali zaproszeni przez Roberta Smitha do udziału w kolejnej edycji londyńskiego Meltdown Festival. W lipcu wystąpili jeszcze we Włoszech, na Ukrainie i w Szwajcarii, po czym ogłosili przerwę.

25 lipca 2019 roku Stefan Olsdal ujawnił, że trwają prace nad kolejnym, ósmym już albumem. Podpisano także umowę z nową wytwórnią płytową – So Recordings, znaną z wydawania albumów grupy Enter Shikari. Zaplanowano nawet kilkanaście koncertów na letnich festiwalach w 2020 roku. Jednak w marcu 2020 roku ogłoszono, że zarówno prace nad albumem, jak i trasa muszą zostać przełożone ze względu na pandemię COVID-19 oraz lockdown w Londynie, uniemożliwiające spotkania w studiu nagraniowym. W końcu po wielu miesiącach oczekiwań, 13 września 2021 roku zespół ogłosił oficjalnie w swoich mediach społecznościowych premierę nowego singla Beautiful James, promującego najnowszy krążek. Po prapremierze w radiu BBC, singiel Beautiful James trafił na wszystkie platformy streamingowe i do radia 17 września 2021 roku. Póki co, na platformie YouTube można obejrzeć video-visualiser do singla oraz klip z tekstem piosenki w kilku różnych wersjach językowych. Nadal nie znana jest data wydania albumu nr 8 ani jego tytuł.