5 etapów efektu Placebo:

Brytyjska grupa rockowa świętuje swoje dwudziestolecie, dwie dekady, które podsumowuje dla nas wokalista zespołu, Brian Molko.

„Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin Placebo!” Z okazji swojej dwudziestej rocznicy istnienia brytyjskie trio wydało album A Place for Us to Dream, frywolną kompilację trwającą 2h 15 min, złożoną z 36 utworów, wśród których znajdziemy duety (między innymi z Davidem Bowie, Michaelem Stipe, itp.), covery, B-side’y, nowe aranżacje i zupełnie nowy singiel, Jesus’Son.
 
„Zrobiliśmy to, aby pokazać wszystkie kolory Placebo, światło i cień, ryzyko które musieliśmy wiele razy podjąć, komentuje po francusku wokalista i gitarzysta zespołu Brian Molko. Coś na wzór retrospektywy w muzeum. „
 
Ich trasa koncertowa zatrzymuje się dzisiaj w Nantes, a jutro w Paryżu w hali Bercy (która obecnie nazywa się AccorHotels Arena). Żeby usatysfakcjonować swoich fanów, których gusta muzyczne były konsultowane przez internet, zespół gra stare przeboje takie jak Nancy Boy , Pure Morning czy Protège-moi , francuską wersję Protect Me . „ Zmieniliśmy także utwór 36 degrees w balladę, uściśla Molko. Wiele zespołów gra wciąż jeden i ten sam kawałek przez lata, ale nie jest już on taki sam. Szybko można się znudzić. „
 
 
1995-2002. Na orbicie Bowiego
 
“Mieliśmy tego samego agenta co David Bowie. Pewnego razu, w trakcie jego trasy Outside, wokalista Morrissey zniknął i nie uprzedzając nikogo pojechał odwiedzić matkę. Trzeba było na szybko znaleźć jakiś support. Nasz agent dał Bowiemu demówki do odsłuchania i po prostu spodobały mu się. Kilka dni później, występowaliśmy już we Włoszech przed ośmiotysięczną publicznością. Jeździliśmy z nim jeszcze w trasy koncertowe promujące jego albumy Outside, Earthling i Heaven. Spędziłem siedem lat na jego orbicie i był to czas naprawdę niesamowity. Wiele się przy nim nauczyłem. Każdego wieczoru podczas tych tras siadałem u podnóża sceny, jarałem jointy i obserwowałem. Co to była za lekcja, co za szansa ! I w końcu rok 1998, zaskoczenie życia ! Pewnego razu na wakacjach budzi mnie mój brat. Podaje mi telefon i mówi: to Bowie!. Aa spoko (śmiech). Dzwonił, żeby powiedzieć że chciałby zaśpiewać ze mną w duecie nasz kawałek Without You I’m nothing, który bardzo mu się spodobał. Byłem jeszcze taki zaspany i zupełnie nie zdawałem sobie sprawy z powagi sytuacji…”
 
1996. « Come Home », pierwszy singiel
 
“Byłem młody, lubiłem się zabawić. Ale prawda jest taka że pracowaliśmy jak szaleni. Byliśmy we trójkę, próbowałem napisać coś jednocześnie ostrego i melodyjnego, mocnego i popularnego. Miałem tylko ambicję by nie żyć trybem „metro-robota-sen”. Byłbym usatysfakcjonowany będąc członkiem zespołu o średniej popularności. Przeznaczenie było jednak inne, gdyż odnieśliśmy sukces wraz z pierwszym albumem. Postanowiliśmy zrobić wszystko, żeby to przetrwało. Napisaliśmy setki piosenek, które wylądowały w koszu zanim mogłem powiedzieć : Ta piosenka zasługuje żeby ludzie ją usłyszeli.
 
1996-1997. Początki we Francji
 
“Nie bez emocji wspominam nasz pierwszy concert we Francji, w 1996, na festiwalu La Route du rock, który odbywał się w Saint-Malo. Atmosfera była czarująca. Francuska publiczność od razu ciepło nas powitała. Przyjęli nas z otwartymi ramionami.”
 
2007. Trio eksploduje
 
„W czasie promowania albumów Sleeping with Ghosts i Meds w zespole pojawiła się agresja. Wspominam ten okres jako dość traumatyczny. Nie rozmawialiśmy ze sobą, chowaliśmy się przed sobą po kątach. Poświęciłem całe swoje życie dla tego zespołu, dlatego nie pozwoliłbym takiej osobie jak pan Hewitt mi tego zniszczyć. Nie zawsze tak było, ale sukces, pieniądze i narkotyki wkroczyły między nas, jak z resztą często bywa…”
 
2015. Dramat w Bataclan
 
“Nie spałem wtedy całą noc, byłem wstrząśnięty, szukałem kolegów z wytwórni płytowej, którzy także tam byli, ale również członków zespołu Eagles of Death Metal, których dobrze znam. Całą noc usiłowałem się z nimi skontaktować telefonicznie (wzdycha). Bardzo lubię halę Bataclan, często graliśmy tam na początku naszej kariery. Ta sala ma w sobie coś magicznego. Chciałbym tam kiedyś wrócić, myślę że tak trzeba. Jeśli ktoś mnie słyszy…”

tłumaczenie: Karolina
źródło